D3 Wzrost wydajności pras, stopnia złożoności narzędzi oraz wykorzystania stopów twardych sprawia, że kwestia odpowiedniego mechanizmu prowadzenia narzędzia staje się coraz częstszym i ważniejszym tematem rozważań konstruktorów. Prowadzenia dzielą się zasadniczo na toczne i ślizgowe. Prowadzenia toczne charakteryzuje się bardzo dużą dokładnością i działa niemal bez luzu przy naprężeniu wstępnym. Mimo że optymalną odmianą tarcia jest tarcie toczne, pewną wadą tego prowadzenia jest jego niestabilność. Daje ona o sobie znać zwłaszcza w przypadku narzędzi charakteryzujących się niekorzystną geometrią i nierównomiernym rozkładem siły nacisku. Wspomnianą wadę prowadzeń tocznych można zauważyć w przypadku zbyt dużych wymiarów. Prowadzenia ślizgowe wszelkich typów mogą być obecnie produkowane z zastosowaniem minimalnych tolerancji walcowości i kołowości. Jeśli są one poprawnie sparowane z zastosowaniem wyznaczonego luzu, nadają narzędziu większą sztywność niż prowadzenia toczne. W przypadku prowadzeń ślizgowych niepewność wiąże się z możliwością wystąpienia kawitacji warstwy smaru i związanego z nią krótkotrwałego przejścia tarcia płynnego w tarcie mieszane i suche. Nawet stosowanie automatycznego smarowania pod ciśnieniem nie gwarantuje zatrzymania warstwy smaru, zwłaszcza w przypadku krótkich ruchów wahadłowych. W oparciu o powyższe i podobne problemy w firmie FIBRO opracowano program produkcji elementów prowadzących, który powinien pomóc konstruktorom w wyborze znormalizowanych elementów wymaganych do rozwiązania problemów dotyczących mechanizmów prowadzących do narzędzi, przyrządów i maszyn specjalnych. Zastrzegamy sobie prawo do wprowadzania zmian wynikających z postępu technicznego opartego na nowych odkryciach i wynalazkach. ELEMENTY PROWADZĄCE
RkJQdWJsaXNoZXIy MTIwNzY0